تحلیل و ارزیابی توزیع فضاهای عمومی در سطح شهر زابل با توجه به عدالت فضایی

تعادل فضایی در توزیع فضاهای عمومی شهر، زمینه دستیابی به سلامت، آسایش و زیبایی، که آرمان برنامه ریزان شهری و مقدمه توسعه پایدار می باشد، را فراهم می آورد. نا به سامانی در توزیع فضاهای عمومی در سطح شهرها باعث عدم برخورداری برخی نواحی از استفاده این فضاها می شود. یکی از مهمترین پیامد های رشد شتابان شهرنشینی در دهه های اخیر از هم پاشیدگی نظام توزیع مراکز خدماتی شهری بوده که زمینه ساز نابرابری شهروندان در برخورداری از این خدمات شده است، که بنابراین مهمترین رسالت برنامه ریزان و مدیران شهری در این زمینه، تلاش برای دستیابی به آرمان «برابری فرصت ها» در دسترسی گروه های مختلف جامعه شهری به خدمات عمومی و از بین بردن تضاد در تأمین فرصت ها است. در این راستا هدف پژوهش حاضر تحلیل و ارزیابی توزیع فضاهای عمومی در سطح شهر زابل با توجه به عدالت فضایی می باشد. برای نیل به این مقصود، ابتدا اقدام به بررسی و جمع آوری اطلاعات و توزیع پرسشنامه در شهر زابل خواهد شد و با استفاده از نرم افزارهای arc gis, spss و مدل های، ahp روش تاکسونومی عددی که در رتبه بندی مناطق کاربرد دارد استفاده میشود. نتایج نشانگر عدم برخورداری یکسان نواحی پنجگانه زابل از خدمات و تأسیسات و تجهیزات شهری می باشد. در پایان با توجه به نتایج یک سری راهکار ارائه خواهد شد.